Miłość, kobiety, uczucie

Nigdy nikogo nie kochamy. Kochamy tylko nasze pojęcie o kimś. To nasze wyobrażenie o kimś - a w gruncie rzeczy nas samych - kochamy. (...) Onanista jest odpychający, ale uczciwie rzecz biorąc, to on jest idealnym, logicznym wzorem kochanka. Tylko on się nie maskuje i nie okłamuje. Pessoa

1 Ja chcę – nie wiem co = niepokój.
2 Ja chcę tamto - ( nie tu, nie teraz) = ideał.
3 Ja chcę to - (tu, teraz) = zrealizowany ideał.

4 I teraz, wydają się być tylko dwa sposoby potraktowania ukochanej rzeczy w konfrontacji z nią, powiedzmy zjeść ją (w tym przypadku niszczymy ją i tak gubimy) lub możemy ją kontemplować i tak utrzymywać własną miłość niezaspokojoną, w tym przypadku perspektywą jest trwałe niezadowolenie (przez separację) lub pojawiająca się nuda (z uwagi na zmianę w nas lub obiekcie) zmieniająca się być może w nienawiść lub zapomnienie. „Wieczna miłość” i „nieegoistyczna miłość” są obie dwuznaczne i utrakwizmami - że niestały stan może pozostać wiecznie niezmienny lub, że ego może być wyeliminowane a miłość pozostać. Nanamoli Thera

Bardziej gorzka niż śmierć jest kobieta. Eklezjasta

W rzeczywistości mężczyzna jest stworzony do czegoś innego i na długą metę nie może znieść więzów małżeńskich bez upokorzenia. Zbytnie wymieszanie się z kobietą boli. Przesadna bliskość, czyli miłość w najwyższym stopniu doskonała, jest szkodliwa. Ceronetti

Fedrus myślał o Williamie Jamesie Sidisie, cudownym dziecku, które umiało czytać pięć języków w wielu lat pięciu. Po odkryciu, co Sidis powiedział na temat Indian, Fedrus zapoznał się z jego pełną biografią i odkrył, że kiedy Sidis był nastolatkiem, ogłosił, że do końca życia odmawia mieć cokolwiek wspólnego z seksem. Wydaje się, że aby utrzymać intelektualne życie na satysfakcjonującym poziomie, odczuwał, że musi odciąć się od socjalnych i biologicznych dominacji z wyjątkiem tego gdzie są one absolutnie konieczne. Te ślubowanie starożytnych kapłanów i ascetów dawniej widziane było jako wyższa forma moralności, ale w latach dwudziestych XX wieku pojawił się nowy standard moralny i gdy dziennikarze odkryli jego ślubowanie, bezlitośnie go wyśmiali. To zbiegło się z początkiem odosobnienia, które trwało do końca jego życia. Pirsig

Unikaj przypadkowych znajomości z odmienną płcią. Nigdy nie pozostawaj sam na sam, z kimś o odmiennej płci. To zasada absolutna. Nie czyń od niej żadnych wyjątków bazujących na duchowym charakterze, wieku, czy intencji. Kiedy starsza kobieta mówi ci, że jest twoją „matką”, uciekaj! To samo ma zastosowanie kiedy mężczyzna mówi kobiecie, że jest jej „ojcem”. Tak to wygląda zarówno w Indiach jak i Ameryce, włączając bliskie i prywatne asocjacje mężczyzny z kobietą nauczycielem i kobiet z męskim nauczycielem. Nikt nie wie, jakie impulsy nosi się z przeszłego życia – wiele nawet z istnień minionych setki lat temu – które zalegają niezbyt głęboko pod powierzchnią świadomego umysłu, czekając tylko na możliwość by się zamanifestować. „Duchowa” przyjaźń z osobami odmiennej płci jest bramą do katastrofy. Widzę to wciąż i wciąż. Nawet w moich latach młodzieńczych, obserwowałem „duchowe” asocjacje zamieniające się w asocjacje seksualne. I ta intencja była w tym zwykle obecna od początku. Jeżeli to co wam powiedziałem, nie przekonuje was, to przynajmniej uwolniłem się od odpowiedzialności. Swami Nirmalananda

- Miłość: rozpaczliwość separacji.
- Nienawiść: rozpaczliwość asocjacji. Nanamoli Thera

Ból jest tłem przyjemności, wszelkie poszukiwanie przyjemności zrodzone jest w bólu i kończy się bólem. Nisargadatta Maharaj

Zachować czystość, nie po to, aby być wzniosłym, ani nie po to, aby być silnym, ale po to, aby być sobą. Kto daje miłość, traci miłość. Pessoa

Jesteśmy niezdolni do miłości i słowa które należałoby wypowiedzieć, aby być kochanym, nużą nas już w wyobraźni. Pessoa

Miłość nigdy nie zawitała do tej krainy i dlatego wszystko tam było szczęśliwe. Pessoa

Zarówno piekło jak i miłość są symbolizowane przez ogień - „ognie piekielne” etc, i św Jana od Krzyża „żywy płomień Miłości” na przykład. Nanamoli Thera

Dwukrotnie w czasach mojej młodości - którą odczuwam jako tak odległą, że wydaje się być cudzą prozą, relacjonowaną mi przez kogoś historią - miałem okazję cieszyć się bólem poniżenia jakie daje miłość. Pessoa

Ciekawe, że od czasów Freuda, najbardziej ekstrawaganckie fantazje w królestwie miłości są uważane za całkowicie normalne (osoba bez nich jest widziana jako przypadek podlegający leczeniu), w królestwie śmierci (innym wielkim obszarze ludzkiego życia) jakiekolwiek dziwne fantazje są ciągle uważane za „zwyrodniałe”. Sutty odwracają tą sytuację, zmysłowe myśli są myślami chorego człowieka (chorego na ignorancję i pragnienie) i droga do zdrowia wiedzie przez myśli o brzydocie i dekompozycji. I nie w abstrakcyjny naukowy sposób – na przykład człowiek widzi czy wyobraża sobie gnijące zwłoki, i wtedy stawia swe własne ciało w takiej sytuacji. Nanavira Thera

Miłość chce posiadania, jednak nie wie, czym jest posiadanie. Jeżeli ja nie należę do siebie, to jak miałbym należeć do ciebie albo ty do mnie? Jeżeli nie posiadam własnej jaźni, to jak mógłbym posiadać cudzą? Pessoa

Nie możemy kochać, synu. Miłość jest najbardziej cielesnym ze złudzeń. Słuchaj, kochać znaczy posiadać. A co posiada ten, który kocha? Ciało? Aby je posiąść, trzeba by uczynić jego materię naszą, zjeść je, wcielić w naszą osobę ... i nawet ta niemożliwość byłby tymczasowa, dlatego, że nasze własne ciało przemienia się i przemija; dlatego że własnego ciała też nie posiadamy (posiadamy tylko wrażenie ciała); i dlatego, że kiedy już byśmy posiedli to ukochane ciało, stałoby się nasze, przestałoby być inne i miłość - wobec zniknięcia drugiej istoty - sama by zniknęła. Pessoa

Jako reklama wieczności, seks jest żartem. W romantycznej miłości, prawda, udaje się nam przeżywać rodzaj wieczności przez miesiąc czy może lata: każda afera miłosna trwa na zawsze – podczas gdy trwa. Ale, wszystko to samo, kiedy Youhandean (cytowany przez Palinurusa w The Unquiet Grave) pyta: „Kiedy świat traktuje obojętnie istotę którą kochamy, kto ma rację?” musimy odpowiedzieć -”świat”. Nanavira Thera

Rozmawiałem z panem de V... , który zdaje się żyć bez złudzeń w wieku w którym ludzie bywają do nich jeszcze zdolni. Wspominałem mu, że świat dziwi się jego nieczułości. Odpowiedział poważnie: „Nie można i umrzeć i żyć. Byłem swego czasu, jak każdy, kochankiem ladacznicy, zabawką kokietki, igraszką kobiety lekkiej, narzędziem intrygantki. Czym można być więcej? Przyjacielem kobiety z sercem? Ba, wchodzimy w sferę baśni”. Chamfort

N... wygłaszał wielce przewrotne zasady w miłości, ale w gruncie był uczuciowy i szczery. Toteż ktoś powiedział o nim: „Udaje, że jest łotrem, aby nie zrazić kobiet”. Chamfort

N... mówił mi raz uciesznie o kobietach i ich wadach: „trzeba wybierać: albo kochać kobiety, albo je znać: nie ma pośrodka". Chamfort

N... mówił mi, że zawsze dobrze wychodził z kobietami na takich zasadach: Mówić stale o płci pięknej w ogólności: chwalić te, które są miłe, milczeć o innych, obcować z nimi mało; nie ufać im nigdy; nigdy nie uzależniać swego szczęścia od jakiejkolwiek kobiety. Chamfort

Ludzka dusza jest tak nieuchronnie podatna na ból, że zaskakuje ją boleśnie nawet to, czego powinna się spodziewać. Mężczyzna, który cale życie mówił o niestałości i niewierności kobiet jako rzeczach typowych i naturalnych, doświadcza całej goryczy smutnej niespodzianki, kiedy odkryje, że został zdradzony w miłości - ten sam, nie inny, tak jakby zawsze żywił nadzieję w kobiecą stałość i wierność lub wyznawał taki dogmat. Pessoa

Kobiety liczą na to, że dwoje ramion wystarczy im, by cię schwytać. Szepczą ci do ucha słowa stworzone dla jakichś małych serduszek. Osaczają cię swymi obojętnymi pieszczotami, aż legniesz rozpalony i żywy, jak strzęp wydarty duszy świata. One wiedzą lepiej niż my, że miłosne kłamstwa są jedyną warstewką istnienia w ogromie nierzeczywistości. Bez umiaru szantażują nas i zmuszają do życia — natura je do tego dobrze wyposażyła. My zaś, wpadając w ich sidła, brukamy nieskończoność, której nie umieliśmy okazać się godni. Cioran

Monstrualny egoizm, bez szczelin, zawsze znajdzie kobietę gotową go wielbić. Ceronetti

Kobieta to prowodyr wszelkiego zła: ona, mistrzyni zbrodni ujarzmia nasze dusze, przez jej plugawe miłostki dymią zgliszcza tylu miast, tyle narodów prowadzi wojny, tyle ludów miażdżą ruiny do cna obalonych królestw. Seneka

Może to jest przyczyna, iż my sami i również teologia nie żądamy wiele nauki od kobiet. Franciszek Pierwszy, książę Bretanii, syn Jana Piątego, kiedy mu wspomniano o małżeństwie z Izabelą, księżniczką szkocką, z uwagi iż wychowano ją po prostu i bez większego ćwiczenia w naukach, odparł, iż woli ją taką i że biała głowa dość jest uczona, jeśli potrafi odróżnić mężowską koszulę od kaftana. Montaigne

Dodajmy do tego, iż aby rzec prawdę, kobieta z natury swej nie jest zazwyczaj zdatna odpowiedzieć takiemu obcowaniu i spójni, żywicielce tego świętego węzła: dusza ich zda się nie dość mocna, aby wytrzymać ucisk więzów tak ciasnych i trwałych. I pewne, gdyby nie to, gdyby się dała utworzyć taka wolna, swobodna łączność, w której by nie tylko dusze czerpały owo całkowite zadowolenie, ale także ciała miały udział w tej spójni, gdzie by człowiek był pochłonięty całkowicie, to pewna, iż taka przyjaźń byłaby jeszcze pełniejsza i doskonalsza; nie było wszelako przykładu, by ta płeć zdołała się wzbić do niej. I za powszechną zgodą szkół starożytnych jest od takowego związku wyłączona. Montaigne

Dominować lub być zdominowaną to jedyna alternatywa dla kobiecej duszy. Le Bon

Kobiety zarzucają mężczyznom, że ci ich nie rozumieją, ale czy ludzie o różnych umysłowościach kiedykolwiek potrafili się zrozumieć? Le Bon

Kobieta nigdy nie wybaczy mężczyźnie, że odgaduje jej myśli ukryte za słowami.

Mało jest kobiet, których wartość trwałaby dłużej niż ich uroda. La Rochefoucauld

Każdy pisarz, który pisze intymne listy do kobiety, popełnia błąd. Marai

Pytałem pana N... czemu odrzuca korzystne małżeństwo. Odpowiedział: „Nie chcę się żenić z obawy, abym nie miał syna podobnego do siebie”. Byłem zdziwiony, bo to jest bardzo zacny człowiek; za czym dodał: „Tak, z obawy abym nie miał syna, który będąc ubogi jak ja, nie umiałby ani kłamać, ani pochlebiać, ani pełzać, i aby nie przechodził tego samego co ja”.

Pytano pana N... ,czemu natura uczyniła miłość niezależną od rozumu. „Dlatego – rzekł – że natura myśli jedynie o gatunku i dla utrwalenia go nie potrzebuje naszych głupstw. Jeśli będąc pijany, zbliżę się do służącej w karczmie albo do ladacznicy, cel natury może być równie dobrze spełniony, co gdybym zdobył Klarysę po dwóch latach starań; podczas gdy rozum ochroniłby mnie od pomywaczki, od ladacznicy, a nawet może od Klarysy. Gdyby się radzić tylko rozumu, któryż człowiek chciałby być ojcem i gotować sobie tyle zgryzot na tak długo? Któraż kobieta dla parominutowego spazmu chciałaby się narazić na rok choroby? Odbierając nam rozum, natura lepiej utrwala swoje panowanie i oto czemu zrównała pod tym względem Zenobię i pomywaczkę, Marka Aureliusza i jego parobka”. Chamfort

Nie ma bólu w życiu równemu temu jaki może sprowadzić na siebie wzajemnie para kochanków. To powinno być jasne dla wszystkich, którzy kontemplują takie związki. Unikanie tego bólu jest początkiem mądrości. Connolly

Hamlet nie zapomniał dołączyć miłości do listy nieszczęść, przez które lepiej jest się zabić niż żyć. Lecz wspomniał tylko o miłości wzgardzonej. O ile doskonalszy byłby ten sławny monolog, gdyby mówił o miłości po prostu! Cioran

Tak bardzo chciałbym móc wkroczyć w uciechę gry z niekwestionowanym entuzjazmem Durrella! Co za fantastyczne doświadczenie być rzeźbiarzem jednej z tych niesamowitych erotycznych grup na zewnątrz indyjskich świątyń – reprodukowanie i publiczne uwiecznianie w kamieniu za dnia, intymne i nieuchwytne cielesne ekstazy nocą! Ale przypuśćmy, że widzi się drugą stronę obrazka, co wtedy? Nie mam na myśli śmierci (której obecność może wręcz zintensyfikować czyjeś pragnienie życia) ale zrozumienie, że miłość (wszelakiego rodzaju) musi być bez znaczenia (jakkolwiek namiętnie możemy chcieć wierzyć, że jest inaczej) jeżeli życie jest bezcelowe. Nanavira Thera

Odchodząca miłość jest doświadczeniem tak filozoficznie płodnym, że z fryzjera czyni współzawodnika Sokratesa. Cioran

W gruncie rzeczy kochamy się w odpowiedzi na pustkę istnienia, by się przed nią obronić. Cioran

Miłość jest ucieczką od prawdy. Prawdziwie zaś kochamy jedynie wtedy, gdy nie pragniemy prawdy. Miłość przeciwko prawdzie – oto walka którą ubóstwia nasze życie, nasze ekstazy i nasze winy. Ukochaną istotę poznajemy naprawdę jedynie wtedy, kiedy jej już nie kochamy, kiedy na powrót staliśmy się świadomi, rozumni, oschli i puści. Cioran

Miłość jest źródłem istnienia. Jesteśmy dzięki miłości. Poszukujemy miłości, by uniknąć upadku w pustkę otwartą przez jasność poznania. Pragniemy miłości, by nie zostać oszpeconym i zniekształconym przez prawdę i poznawanie. Gdyż istniejemy jedynie dzięki naszym złudzeniom, naszej rozpaczy i naszym winom – tylko one wyrażają to co jednostkowe. Cioran

Kto na samym początku stawiał opór i odepchnął miłość, ten żyje bezpiecznie jako zwycięzca. Lecz ten kto przez pochlebczą uległość wyhodował słodkie zło, za późno stara się zrzucić jarzmo, w które się wprzągł. Seneka

Miłość uszlachetnia lub upadla; nigdy nie pozwala, abyśmy pozostali tacy sami.

Gdyby zamiast notorycznego i niekompetentnego remedium czasu, możliwa była operacja dzięki której uleczylibyśmy się z miłości, jakże wielu pośpieszyłoby się jej poddać. Connolly

Gdyby sądzić miłość z większości jej objawów, podobniejszą jest do nienawiści niż do przyjaźni. La Rochefoucauld

Z prawdziwą miłością jest jak z pojawieniem się duchów; wszyscy o nich mówią, ale mało kto je widział. La Rochefoucauld

W przyjaźni, jak w miłości, często jesteśmy szczęśliwsi dzięki temu, czego nie wiemy, niż dzięki temu co wiemy. La Rochefoucauld

N... powiedział o pani X: „Sądziłem, że chce abym dla niej został wariatem, i byłem gotów; ale ona chciała, abym został głupcem, tego odmówiłem wręcz”. Chamfort

Proponowałem panu de L... korzystne małżeństwo. Odparł: „Po co miałbym się żenić? Najlepsze, co mogłoby mi się zdarzyć w małżeństwie, to nie bycie rogaczem; osiągnę to jeszcze pewniej, nie żeniąc się wcale”. Chamfort

Największa i najzdrowsza część ludzi uważa za wielkie szczęście obfite potomstwo; ja i niektórzy inni uważamy za równie wielkie szczęście brak onegoż, toż kiedy zapytano Talesa, czemu się nie żeni, odpowiedział, iż mierzi go utrwalać swój gatunek. Montaigne

Gdy dyktuje uczucie, nawet najbardziej uczony człowiek robi błędy najniższej klasy. Lec

Uczucia są podstawą egzystencji. W dniu, kiedy zimny rozum zastąpi poświęcenie, współczucie, miłości złudzenia, które nami kierują, wyschną wszystkie źródła ludzkiej aktywności. Le Bon

Intelekt jest jak suchy ląd – sam w sobie, bez deszczu znad morza, jest jak jałowa pustynia. Uczucie czy emocja jest jak ocean – sam w sobie również pustynią fal. Mogą one współdziałać tak jak Zachodnia Europa spotyka Atlantyk, lub mogą pozostawać z dala i obojętne jak wybrzeża Sahary. Nanamoli Thera

Ewolucja uczuć jest niezależna od woli. Nikt nie może kochać lub nienawidzić, ponieważ tego chce.

Afekty, irracjonalne i zbiorowe uniesienia są wielkimi rozkazodawcami historii. Le Bon

Udowodnić, że jakaś rzecz jest racjonalna, nie zawsze oznacza udowodnić, że jest ona rozsądna. Le Bon

Wiele politycznych błędów ma swoje źródło w ideach teoretycznie racjonalnych. Le Bon

Zdolność opanowania afektywnych impulsów jest fundamentalną cechą cywilizacji. Życie społeczne jest niemożliwe bez tej zasadniczej podstawy wszelkiej moralności. Le Bon

Mimo wszystkich starań, aby pokryć nasze namiętności pozorami nabożeństwa i honoru, wyzierają one zawsze spod naszej zasłony. La Rochefoucauld

Rozłąka osłabia mierne uczucie, a wzmaga wielkie, jak wiatr gasi świecę a rozpala ogień. La Rochefoucauld

Łatwiej wyrzekamy się swych korzyści niż swych upodobań. La Rochefoucauld