Polityka



U szczytu oratorskiego uniesienia Hitler miewał wytrysk i w tym właśnie momencie tłum najbardziej mu się poddawał. Dokonywała się monstrualna kopulacja, kazirodztwo nieprzewidziane przez święte kodeksy. Zapłodniony tłum staje się brzemienny demonami, które niebawem wyjdą z jego brzucha. Teraz jasne, dlaczego jeden człowiek może być ojcem tak wielu nieszczęść. Ceronetti

Duchowe głębie ideologii interesują mnie wyłącznie pod tym względem czy zostanę aresztowany czy też nie. Kertesz

Władza nie psuje: wyzwala ukryte zepsucie. Gomez Davila
Jedynym gwarantem dobrych rządów jest struktura polityczna i społeczna, która nie pozwala dużo rządzić. Gomez Davila

Wszystkie rządy są symptomem uniwersalnej choroby, potrzeby bycia rządzonym: wszystkie rządy są złe, a pewne są bardzo złe. Nanamoli Thera

Jesteśmy już znacznie dalej: Cel uświęca ludzi którzy do niego dążą. Bobkowski

Nowoczesne państwo stało się molochem zżerającym ludzi milionami, tworem żądającym bezustannych ofiar i niewolnictwa, w którym człowiek, jako jednostka reprezentująca pewną myśl i ducha, jest przekreślona, zdeptana, zniweczona. To co uważamy dziś za prawo, za ustawy i kodeksy, co już – co gorsza – przyzwyczailiśmy się uważać za czynnik rządzący stosunkami między ludźmi, jest przecież zwyczajnym bezprawiem. Bobkowski

Tocqueville sądził, że Rosjanin przywykły do podległości jest w stanie ją znosić, natomiast Amerykanin będzie chciał żyć tylko w wolności. Nie przewidział, że także w demokracji może nastąpić chwila, kiedy wolność zostaje ograniczona nie przez innego człowieka, lecz przez tłum. Marai

Inflacja jest tą formą podatku, którą można nałożyć bez ustawy. Friedman
Grabież legalna może przejawiać się na tysiąc sposobów, stąd nieskończona liczba jej przejawów: cła, ochrona rynku, dotacje, subwencje, preferencje, progresywny podatek dochodowy, bezpłatna oświata, prawo do pracy, prawo do zysków, prawo do płacy, prawo do opieki społecznej, prawo do środków produkcji, bezpłatny kredyt itd., itd. Wszystkie te przejawy – połączone tym, co dla nich wspólne, czyli usankcjonowaną prawem grabieżą – noszą nazwę socjalizmu. Bastiat

Każdy chce żyć na koszt państwa. Zapominają jednak, że państwo żyje na koszt każdego. Bastiat

Polityka najpierw polegała na zapobieganiu mieszania się ludzi do tego co ich dotyczy, a potem na zmuszaniu ludzi do decydowania o tym na czym się nie znają. Paul Valery

Wojny i rewolucje – zawsze mówi się o takiej czy innej – wywołują u kogoś, kto czyta o ich przebiegu, uczucie nie przerażenia, lecz znudzenia. To nie okrucieństwo, jakie dotknęło tych wszystkich zabitych i rannych, ani poświęcenie tych, którzy polegli z bronią w ręku, czy też poległych bez walki, tak bardzo dręczy duszę – to głupota, która pozwala poświęcić duszę i mienie w imię czegoś nieuchronnie jałowego. Pessoa

Wobec fantastów ideałów – socjalistów, altruistów, wszelkiego rodzaju dobroczyńców – odczuwam fizyczne, żołądkowe mdłości. To są idealiści pozbawieni ideałów. To są bezmyślni myśliciele. Kochają powierzchnię życia przez swój nieuchronny pociąg do śmieci, które unoszą się na wodzie, pozwalając wierzyć, że są piękne, bo gdzieniegdzie migają między nimi muszelki. Pessoa

Surowo ograniczony system praw wyborczych jest jedynym dającym się pogodzić z cywilizacją .Gomez Davila

We współczesnym państwie klasami o przeciwstawnych interesach są nie tyle burżuazja i proletariat, ile klasa, która płaci podatki i klasa która z nich żyje. Gomez Davila

Niesprawiedliwej nierówności nie leczy się równością, niesprawiedliwą nierówność leczy się nierównością sprawiedliwą. Gomez Davila

Ten kto domaga się równych szans, kończy, żądając, by karać utalentowanych. Gomez Davila

Gorszy od "kultu jednostki" jest "kult zera". Lec

Nasza współczesna, mdła, parlamentarna demokracja, podlana sosem pseudonaukowości, wygodne schronienia dla pseudointelektualnych miernot. Witkacy

Prawo to najprostszy sposób sprawowania tyranii. Gomez Davila

Reformator to człowiek który dostrzega powierzchniowe dolegliwości świata i postanawia je wyleczyć, potęgując dolegliwości zasadnicze. Pessoa

A jak ta nikczemność rośnie i trwa? Z powodu uczuć religijnych religii demokratycznej, które każą wyrażać się o kanalii nie inaczej jak z szacunkiem, a kto nazwie ją po imieniu, ten odgrywa rolę wyklętego, jak niegdyś ci którzy wątpili w dogmaty katolickie”. Vilferdo-Pareto do Maffeo Pantaleoniego 9.III.1907

Raz spojrzałem za kulisy marionetek, przy sznurkach również marionetki. Dalej mnie nie dopuszczono. Lec

Dlatego karmią nas kłamstwami, bo prawda nie da się przełknąć. Lec

Politycy, zasięgajcie porad gastrologów: co obywatel może jeszcze strawić. Lec

Dla starego Rockefellera wydawano specjalną gazetę, pełną zmyślonych wiadomości. W innych krajach stać na to, by podobne gazety wydawać nie tylko dla miliarderów, ale dla całej ludzkości. Lec

Większość mistyfikacji społecznych zdaje się mieć na celu utrzymanie człowieka w mierności myśli i uczuć, a to w tym celu, żeby stał się zdatnym do rządów, albo podatnym do rządzenia. Chamfort

Ludzie posiadający głos poddawani byli najhaniebniejszej z tortur; wyrywano im język i kazano jego kikutem sławić władcę. Niezniszczalny instynkt życia pchał ludzi ku takiej formie samounicestwienia – w imię przedłużenia fizycznej egzystencji. Ocaleni okazywali się tak samo martwi, jak pomordowani. Nadieżda Mandelsztam

To, że nas ciągle od nowa można okłamywać, napawa optymizmem. Lec

Z szeregu zer łatwo stworzyć łańcuchy. Lec

I czworonogi stają na tylnych łapach. Czego się nie robi dla żarcia i ze strachu. Lec

Demokratyczny rządzący nie może przyjąć jakiegoś rozwiązania dopóty, dopóki nie uzyska entuzjastycznego poparcia tych, którzy nigdy nie zrozumieją problemu. Gomez Davila:

Tak długo, jak długo nie traktuje się poważnie głoszącego prawdę, może on czas jakiś żyć w demokracji. Potem: cykuta.

Demokratyczne wybory rozstrzygają o tym, kto będzie uciskany w majestacie prawa.

Według demokraty mieć rację to ryczeć w najsilniejszym chórze. 
 
Demokrata ślęczy nad wynikami badań opinii publicznej jakby to były święte księgi. 
 
My, wrogowie powszechnego prawa wyborczego nie przestajemy się zdumiewać z powodu entuzjazmu, jaki wywołuje wybór garstki nieudolnych przez masę niekompetentnych.

Możliwość oszukiwania wyborców wzrasta wraz z ich ilością.

Do słabości demokracji musimy zaliczyć to, że jest rzeczą niemożliwą, aby ważne stanowisko osiągnął w niej ktoś, kto o nie wcale nie zabiegał. 
 
Idea polityczna, która nie prowadzi do katastrofy, nigdy nie jest popularna.
Rewolucjonista odkrywa „prawdziwego ducha rewolucji” dopiero przed rewolucyjnym trybunałem, który go skazuje.

To, czego żaden pochlebca nie waży się powiedzieć swemu despocie, demokrata mówi ludowi.

Intelektualna wulgarność przyciąga wyborców niczym miód muchy.
Roztoczenie opieki nad biednymi zawsze było w polityce najpewniejszym środkiem do wzbogacenia się.

Cały świat jest dzisiaj na lewicy. Co za ulga!

Prawdziwy upadek lewicy uwidacznia się nie wtedy, gdy nie dotrzymuje ona obietnic, lecz wtedy gdy je realizuje.

Czyn polegający na tym, że jednostka zostaje obrabowana przez inną jednostkę nazywany jest „rabunkiem”. Gdy czyni to cała grupa, mówi się o „sprawiedliwości społecznej”.

Człowiek odpowiednio odżywiony przystosuje się do każdego poniżenia.


Lewicowiec współzawodniczy z dewotem, który nadal czci relikwię, choć stwierdził, że domniemany cud był oszustwem. Gomez Davila

Władza to coś diabelskiego: diabeł był po prostu aniołem z ambicją władzy. Cioran

Nie zapominajmy, że nie jeden z naszego pokolenia nauczył się rachunków rzucając trupy do grobów. Lec

Ale czyż my wszyscy nie kryjemy w bajorach naszych dusz takich pragnień, jakie tylko budzący grozę władcy ośmielają się wyznać? Mianować swego konia konsulem — czy to nie znaczy trafnie ocenić ludzi? Cioran

Borges, półślepy pisarz argentyński, był w Europie i oburzony skarżył się, że intelektualna lewica wszędzie bojkotowała jego utwory; na próżno jest antyfaszystą, nie przebaczą mu, że jest jednocześnie antykomunistą. Marai

Nie lubię tych co na czerwony sztandar patrzą przez różowe okulary. Lec

Hitler był potworem. Nie ma pozycji korzystniejszej w kwestii sławy. Cioran

W bitwie pod Wagram Napoleon stracił trzydzieści tysięcy ludzi, nie odczuwając w związku z tym żadnych wyrzutów. Miał tylko zły humor. Ale po co o tym wspominać? Wyrzuty sumienia znają tylko ci, którzy nie działają, bo nie potrafią. Wyrzut zastępuje im działanie. Cioran

Ludzie z żelaznymi zasadami są magnesem dla kajdan? Lec:

Gdy rąbią szubienice, badaj, czy nie na stosy.

Z prędkością ilu węzłów szubienicznych na epokę pędzi świat?

Młotem możesz człowieka zabić, sierpem możesz człowieka zabić, a co dopiero młotem i sierpem.

Rzadko jest miejsce aureoli obok lauru!

Naiwni geografowie twierdzą, że jak pójdziesz na Zachód, wrócisz po pewnym czasie ze Wschodu, a gdy pójdziesz na Wschód, wrócisz z Zachodu. Czasem tak, czasem nie.


"Z jednego krzyża można zrobić dwie szubienice" - rzekł fachowiec z pogardą.

Stosy nie rozświetlają ciemności. 
 
Były dwie możliwości: albo stanąć na gruncie ich zasad, albo zawisnąć nad nimi.

Kajdany nie lubią przykuwać uwagi. 
 
Chcesz śpiewać w chórze? Przypatrz się wpierw pałeczce dyrygenta. 
 
Gdy nie ma się z czego śmiać, rodzą się satyrycy. 
 
Ciemno w tym państwie, gdzie łotry na świeczniku. 
 
Niejeden sternik otacza się zerami. Przypominają mu koła ratunkowe. 
 
Świat zawsze wraca do normy, ważne do czyjej. 
 
Obniżył lot i znalazł się na Parnasie. 
 
Przyłożyli obie ręce do zbrodni. Oklaskiwali ją. 
 
Kto się najadał strachu, nie jest głodny wrażeń. 
 
Cóż wie zoolog znający zwierzęta jedynie z ZOO, cóż wiedzą o człowieku ci, co znają go jedynie na wolności. 
 
Niejeden, wymachując batem, myśli, że jest dyrygentem. 
 
Zwykle są po jednaj stronie krat więziennych zbrodniarze. 
 
Późna to pora, kajdanami dzwonić na trwogę. 
 
Zbrodnią jest nazywanie jej błędem i wypaczeniem. Lec

Pascal zauważa, że jeżeli Platon i Arystoteles pisali o polityce, to tak jakby mieli urządzać szpital dla obłąkanych. Ceronetti 
 
Puszenie się z jednaj strony, wywołuje płaszczenie się z drugiej. Dwie te właściwości są ze sobą w ścisłym związku funkcjonalnym. Na ile ktoś się napuszy, na ile tyle będzie żądał, aby się przed nim płaszczono, a o ile ma egzekutywę, będzie to faktycznie przeprowadzał. Witkacy

Podważa władzę, kto milczy, gdy mu kazano mówić. Seneka

Złe to rządy, kiedy pospólstwo kieruje władcami. Seneka

Przypatrzcie się tylko, jacy to ludzie trzęsą miastem i najlepiej umieją się krzątać koło siebie: przekonacie się najczęściej, iż są to ludzie najmniej uzdolnieni. Montaigne

Antystenes radził jednego dnia Ateńczykom, aby nakazali używać osłów do uprawy ziemi po równi z końmi. Odpowiedziano iż to zwierzę nie jest stworzone do takiej służby: „Wszystko jedno – odparł – chodzi tylko o wasz rozkaz; toć największe niezdary i ciemięgi, których bierzecie sobie za wodzów, natychmiast stają się bardzo godnymi mężami przez samo to, żeście ich powołali”. Montaigne

Łatwiej jest rządzić ludźmi rozpalając ich emocje niż broniąc ich interesów. Le Bon:

Prawo i sprawiedliwość nie odgrywają żadnej roli w stosunkach pomiędzy państwami o nierównej sile.

Idee demokratyczne należą do tych idei, które łatwo narzuca się innym, ale rzadko akceptuje się samemu.

Socjalizm będący ostateczną formą równości jest raczej stanem umysłu niż doktryną.

Gdy państwo próbuje za bardzo chronić swoich obywateli, odzwyczajają się oni od tego, że muszą chronić się sami. W rezultacie tracą wszelką inicjatywę.

Naprawdę pokojowy naród szybko zniknąłby z historii.

Despotyzm jednostki ograniczony jest przez strach przed odpowiedzialnością. Dlatego jest mniej opresywny niż despotyzm kolektywny, który jest zawsze nieodpowiedzialny.

Im słabszy rząd, tym silniejsza biurokracja.

Obalenie tyranii nie oznacza zaprowadzenia wolności.

Jeśli rząd podąża za opiniami zamiast je kreować, przestaje być panem.


W polityce rzeczy są mniej ważne od swoich nazw. Często, aby zdobyć akceptację nawet dla najbardziej absurdalnej idei, wystarczy ukryć ją za dobrze dobranymi słowami.

Siła może wymusić posłuszeństwo, szacunek eliminuje samą ideę nieposłuszeństwa. 
 
Polityczne instytucje nie tworzą przekonań narodu, lecz są przez nie tworzone.

Tyrania jednostki jest blisko, gdy grupy mogą sobie pozwolić na nieprzestrzeganie prawa. 
 
Sprawiedliwość zaczyna się w chwili, gdy posiadamy siłę, aby ją narzucić.
Nie należy przeciwstawiać prawa sile, ponieważ prawo i siła to tylko etykiety. Prawo jest siłą utrwaloną na długo. 
 
Minimum koniecznych zasad moralnych tworzą te, które są skodyfikowane i wymuszane przez policję. W momencie, gdy to minimum nie jest przestrzegane, zaczyna się anarchia. 
 
Narody, których moralność zaczyna się rozpadać, szybko znikają z historycznej areny. 
 
Fundamentalne rytuały i symbole narodu stworzone zostały przez tych jego członków, którzy już nie żyją. 
 
Słowo „demokracja” oznacza całkowicie różne idee dla tłumu i dla uczonych.
Poza grupą, do której należy, prawdziwy demokrata nie posiada własnej indywidualności. 
 
Wbrew demokratycznym ideom, psychologia kolektywnego bytu zwanego Ludem jest czymś niższym w stosunku do psychologii indywidualnego człowieka. 
 
Surowość serca niektórych kapitalistów i niski poziom ich moralności przysparza wielu zwolenników socjalizmowi.

Tylko ludzie posiadający wiele armat mają prawo być pacyfistami.

Jedyne rewolucje, które przynoszą coś trwałego, to rewolucje myśli.

To, co nazywa się rządem demokratycznym, jest w rzeczywistości rządem niewielu liderów.
 
Niezbędnym warunkiem istnienia wszystkich demokratycznych rządów jest kierowanie się błędnymi, lecz popularnymi opiniami. 
 
Inflacja, humanitaryzm i strach są zawsze ważnymi czynnikami w zachowaniu rządów demokratycznych. 
 
Rządy ludowe są nazbyt zdominowane przez namiętności, aby być sprawiedliwe i tolerancyjne. Mogą się one utrzymać tylko wówczas, gdy w coraz większym zakresie uciekają się do metod despotycznych. 
 
Tyranię jednostki łatwo obalić. Wobec tyranii kolektywnej prześladowani są bezsilni. 
 
Nie są możliwe rządy ludu bez przewagi mentalności jakobińskiej.

Polityka grupowa należy zawsze do niższego porządku. Rządy ludowe nie mogą mieć innej.

Pierwszym celem rewolucji jest zniszczenie starej arystokracji; drugim – stworzenie nowej. 
 
Zbrodnie królów mało ważą w porównaniu ze zbrodniami ludów. 
 
Każda polityka ogranicza się do dwóch zasad: wiedzieć i przewidywać. 
 
Gdy tylko jakaś klasa nie jest już pewna swoich praw – arystokracja kiedyś, klasa średnia dziś – szybko je traci. 
 
W polityce mniej groźny jest brak kontroli nad ideami niż posiadanie fałszywych. 
 
Większość rządów upada z powodu swoich błędów, a nie ataku wroga.

Żadne społeczeństwo nie może istnieć bez zasady autorytetu, tak samo jak nie ma rzeki bez brzegów. 
 
Moralnej siły nie zwalczy się ani za pomocą ustaw, ani nawet zbrojnych oddziałów.

Użycie emocjonalnych i mistycznych impulsów ludzi jako środka działania przy równoczesnym staraniu, aby nadać im racjonalny kierunek, jest tajemnicą sztuki rządzenia. 
 
Rząd, który stale podżega do rozruchów, ginie w wyniku rozruchów.
U męża stanu zdrowy rozsądek i mocny charakter są często bardziej użyteczne niż geniusz. 
 
Georges Sorel bardzo trafnie przewidział, że pierwszym posunięciem zwycięskiego socjalizmu będzie bezlitosna masakra przeciwników. 
 
Nienawiść do tego, co wyższe, najbardziej istotny element obecnych postępów socjalizmu, nie jest jedyną cechą nowego ducha stworzonego przez idee demokratyczne. Inne konsekwencje, choć nie bezpośrednie, są nie mniej ważne.
Na przykład wzrost etatyzmu, zmniejszenie roli klasy średniej, zwiększenie aktywności finansjery, walka klas, upadek dawnych hamulców socjalnych, zwyrodnienia moralne. 
 
Socjaliści, syndykaliści i anarchiści, choć powodowani całkowicie różnymi koncepcjami, współpracują dla osiągnięcia tego samego celu – zduszenia siłą klas rządzących i zrabowania ich bogactwa. Le Bon

Obecnie jesteśmy świadkami triumfu hiper demokracji, w ramach której masy działają bezpośrednio, nie zważając na normy prawne, za pomocą nacisku fizycznego i materialnego, narzucając wszystkim swoje aspiracje i upodobania. Ortega y Gasset:

Jednak w ostatecznym rachunku państwo jest tylko machiną, której istnienie i utrzymanie uzależnione jest od otaczających ją żywych osobników. Kiedy zatem wyssie ze społeczeństwa ostatnią krople krwi, zniszczy zarazem samo siebie; pozostanie po nim martwy szkielet, zmarły zardzewiałą śmiercią maszyn, jeszcze bardziej trupią niż śmierć organizmów żywych.

Biurokratyzacja życia powoduje jego zupełny upadek – i to we wszystkich dziedzinach. Ludność ubożeje, kobiety rodzą coraz mniej dzieci. W tej sytuacji państwo dla zaspokojenia ich potrzeb jeszcze bardziej usztywnia formę biurokracji.

Społeczeństwo dla zabezpieczenia sobie lepszego życia, tworzy narzędzie dla zapewnienia sobie lepszego życia, tworzy narzędzie w postaci państwa. Potem państwo przejmuje władzę i społeczeństwo musi żyć dla państwa.

Ale jedynie niewinna naiwność ludzi „porządnych” każe im wierzyć, że owe „siły porządkowe” stworzone po to by utrzymywać porządek, zadowolą się na zawsze pilnowaniem tego by zachowane były ustalone przez nich reguły. Kończy się to zawsze i w sposób nieunikniony tym, że „siły porządkowe” same określają i rozstrzygają jak ten porządek ma wyglądać; oczywiście, bo jakże by inaczej, okazuje się, iż ma on być taki jaki jest dla nich wygodny.

Na ogół polityk, także sławny polityk, dlatego właśnie jest politykiem, że jest tępy. Ortega y Gasset

Ciała zbiorowe (parlamenty, akademie, zgromadzenia) mogą się jak najbardziej ośmieszać, podtrzymuje je to, że są wielkie i nic nie można przeciw nim zdziałać. Hańba, śmieszność ześlizgują się po nich jak kule z fuzji po dziku lub krokodylu. Chamfort

Socjaliści zaczęli odkrywać, że nie tylko jednostka bankrutuje, jeśli więcej wydaje niż wytwarza, lecz spotyka to także naród. I to ich zaskoczyło. Marai

Siłą socjalizmu w obecnej epoce stanowi to, że jest on jedynym żywotnym jeszcze złudzeniem. Pomimo dowodów naukowych, zbijających i wykazujących niesłuszność socjalizmu, rośnie on nadal w siłę, a najlepsza jego bronią jest to, że prawią o nim umysły, które do tego stopnia nie znają rzeczywistości, że odważyły się obiecywać szczęście dla całej ludzkości. Le Bon:

Aby przekonać się, że protekcjonizm potrafi nierzadko zrujnować narody, które go przyjmują, potrzeba będzie wielu długich lat doświadczeń.

Nie dyskutuje się z wierzeniami mas, podobnie jak nie dyskutuje się z huraganem. Dogmat powszechnego prawa wyborczego posiada obecnie taką sama moc, jaką w średniowieczu miały dogmaty religijne. O powszechnym głosowaniu mówi się dziś z większym pochlebstwem niż niegdyś do Ludwika XIV.

Ustrój parlamentarny jest ideałem niemal wszystkich narodów cywilizowanych, a moc swą bierze z błędnego, ale powszechnie przyjętego poglądu psychologicznego, że znaczne grono ludzi posiada więcej kwalifikacji do powzięcia uchwały rozumnej i niezależnej aniżeli szczuplejsza garstka.

Zdarzają się przywódcy wykształceni i inteligentni, ale te przymioty umysłu nie przynoszą pożytku. Inteligencja bowiem wykazując złożoność zjawisk, tłumacząc je i wyjaśniając, czyni człowieka pobłażliwym i w dużym stopniu przytępia ekspansywność przekonań i gwałtowność uczuć, bez których żaden apostoł jakiejś idei obejść się nie może.

Przerażenie ogarnia mnie na myśl o potędze jaką człowiekowi otoczonemu prestiżem daje siła przekonań w połączeniu z ciasnotą poglądów. Le Bon

Czy wiesz co to jest polityka? Jeden wielki pisarz francuski, Paul Valéry, powiedział, że najpierw polegała ona na zapobieganiu mieszania się ludzi do tego co ich dotyczy, a potem na zmuszaniu ich do decydowania o tym na czym się oni nie rozumieją. Bobkowski

...Na widok tylu nieuniknionych cierpień, tylu koniecznych okrucieństw, tylu łez nie otartych, tylu nieprawości dobrowolnych i mimowolnych, bo tu niesprawiedliwość jest w powietrzu; wobec widowiska tych klęsk, co spadają nie na jedną rodzinę, nie na jedno miasto, lecz na całe plemię, na lud zamieszkujący jedną trzecią kuli ziemskiej, zrozpaczona dusza musi się odwrócić od ziemi i zawołać: „To prawda, Boże! Królestwo Twoje nie jest z tego świata”. de Custine

Z wszystkiego, co widzę w tym świecie, a zwłaszcza w tym kraju, wynika, że szczęście nie jest prawdziwym celem misji człowieka na tym padole. Cel ten jest wyłącznie religijny: doskonalenie się moralne, walka i zwycięstwo. de Custine